म चुपचाप अन्याय सहेर बस्ने व्यक्ति होइन। निर्माता निर्देशकका गलत कुरा पनि सही हो भन्न मेरो ब्रह्मले दिएन। पहिलो चलचित्र 'के म  तिम्रो साथी बन्न सक्छु' बाट म अचानक निकालिएँ। एउटा कलाकारको जीवनमा सोलो नायिका बन्नु ठूलो सपना हो। त्यो सपना देखाएर  एग्रिमेन्ट गरिसकेपछि बिनाकारण त्यसबाट निस्कनुको पीडा मजस्तो व्यक्तिलाई मात्र थाहा हुन्छ। मैले जोरी खोजेको थिइनँ, अधिकार खोजेकी  थिएँ।

त्यतिबेला म ठूलो मानसिक पीडामा थिएँ। एउटा सपना तुहिएको थियो। त्यसैले आत्महत्या गरौं कि भन्ने भावना आएको थियो। त्यो धम्की  थिएन, त्यस बेलाको यथार्थ थियो।

यहाँ पनि सहमतिविपरीत काम भयो। वास्तवमा अहिले जुन पोस्टर सार्वजनिक भएको छ, त्यो तस्बिर पोस्टरका लागि मात्र खिचिएको थियो।  तर त्यो सञ्चारमाध्यममा गयो। उक्त तस्बिरका बारेमा पनि गलत सूचना गयो। मैले सहमतिविपरीत भएको कुराको विरोध गरेको मात्र हो।

विदेशमा चलचित्र चलाउन नयाँ-नयाँ स्टन्ट सिर्जना गरिन्छ भन्ने सुनेकी छु। नेपाली चलचित्रमा पनि त्यस्ता कुरा भएका होलान्, तर मलाई  हुँदै नभएका कुरा गरेर चर्चाको विषय बनाउँदा अप्ठयारो लाग्यो। आखिर म पनि आमनेपाली युवती हुँ। मेरो पनि परिवार छ। मलाई गाह्रो पर्दैन  र ?

थाहा थियो, यद्यपि आफैं भोग्दा गाह्रो हुँदो रहेछ। जतिसुकै आधुनिक हुन खोज्दा पनि भित्री संस्कारले बाटो छेक्दो रहेछ।

मान्छेलाई रक्सीको नसा लाग्छ, कसैलाई ड्रग्सको नसा लाग्छ। मलाई भने अभिनयको नसा लागेको छ। अभिनय भनेपछि म सबै कुरा बिर्सन्छु।  निर्देशकको निर्देशनअनुसार मलाई लुगा खोल्न गाह्रो भएन। किनभने त्यहाँ म बिनिता बराल थिइन, कथाको बिनु थिई, जो आफ्नो ब्वाइफ्रेन्डसँग रिलेसन राख्न गाह्रो मान्दिनँ।

मलाई विद्या वालन साह्रै मन पर्छिन्। उनले डर्टी पिक्चरमा जुन काम गर्न सकिन्, त्यो मजस्तो कलाकारका लागि साह्रै आत्मविश्वास जगाउने  क्यारेक्टर हो। म यस किसिमको फरक काम गर्न मन पराउँछु।

सम्भवतः मेरो अनुहार चलचित्रको पात्रसँग मिलेर हुन सक्छ। म धेरैपटक रिजेक्ट भएकी कलाकार हुँ। मैले सबैजसो निर्देशकलाई आफू हिरोइन  हुन चाहेको बताएँ, तर सबैले लगभग रिजेक्ट गरे। अहिले आएर बल्ल क्लिक भएकी छु। सायद राम्रो चलचित्रबाट मेरो यात्रा थालनी हुन ले खेको रहेछ।

के भन्छन् ?

तपाईंले भन्न खोजेको कुरा मैले बुझें। हो, कतिपय निर्माता-निर्देशकले मलाई घुमाइ-फिराई चिप्लो घस्थे। पहिले त म कुरा बुझ्दिनथेँ। तर  राति-राति मात्तिएको स्वरमा तिनै व्यक्तिले कुरा गरेपछि भने म उनीहरूको मनसाय के हो भनेर बुझ्थे। यौनजस्तो विषयलाई मान्छेले किन  यति हलुका रूपमा लिन्छन् भनेर मलाई पीडा हुन्थ्यो। म रिजेक्ट हुनुको कारण कथावस्तुमा फिट नभएर पनि  हो।

कथाको विषय त गम्भीर नै हो। मलाई कथा मनपर्‍यो। सबैभन्दा ठूलो कुरा उहाँहरूले त्यो पात्र मलाई फिट हुन्छ भनेर विश्वास गर्नुभयो, त्यो  खुसीको कुरा हो। म आठ वर्ष लामो मोडलिङ, म्युजिक भिडियो र विज्ञापन करियरबाट अघाउन थालिसकेकी थिएँ। अभिनय मेरो नसा-नसामा थियो, त्यसलाई देखाउन पाएँ।

म अभिनय गर्दा पात्र भएर गर्छु, यो बिनिता हुन्न। त्यसैले बेड सिन दिँदा पनि गाह्रो भएन।

कसैको देखेर अनि कल्पना गरेर। आफूले त्यो अनुभव गर्न पाएकी छैन। यौनका विषयमा म अझै कमजोर छु भन्ने लाग्छ।

नाइँ त्योचाहिँ भन्दिनँ।

मान्छेले नपत्याउन सक्छन्, तर मैले त्यो अनुभव गर्न पाएकी छैन।

तपाईं घुमाई-फिराई एउटै कुरा सिद्ध गर्न खोज्दै हुनुहुन्छ। अहिलेको जमानामा यौन भनेको सामान्य कुरा हो। यसमा झूटो बोल्नुपर्ने आवश्यकता छैन। विश्वास गर्नुहोस्, म अझै भर्जिन छु।

म सुन्दरी नहुन सक्छु, तर कामुक छु। एकपटक मलाई कसैले ध्यान दिएर हेर्‍यो भने ऊ नौनीझै पग्लन्छ। मेरो नाङ्गो शरीर हेर्दा पनि अश्लील देखिँदैन, बरु कलात्मक कामुक देखिन्छ। म त आफ्नो शरीर हेरेर आफैं दङ्ग पर्छु। विशेषगरी मेरा आँखा सबैलाई मन पर्छन्।

के गर्ने, जीवनमा केही कुरा त साँच्नै पर्‍यो नि।

जसले मलाई साँच्चै माया गर्छ।

छ एक जना, जसलाई म विश्वास गर्न सक्छु।

तीन वर्षजति भयो।

हाम्रो प्रेम भर्खरै कोपिला लाग्न थालेको बोट हो। सुरुमै फक्रनु हुँदैन, नत्र चाँडै ओइलाउनुपर्छ।

त्यो त भन्छ। हामी जुन समाजमा जन्मियौं, हुर्कियौं, त्यसले हाम्रो इच्छा, आकांक्षा दबाएको हुन्छ। तपाईंले भनेको कुरा ठीक हो, कहिलेकाहीं त ट्राफिक नियम मिचेर बीच सडकबाटै हिँडौं भन्ने लाग्छ। कति समाजको नियम-कानुन मानौं, बिन्दास बन्न मन लाग्छ। हामी सधैं तोला-तोलामा बाँच्छौं, सुनजस्तो। कति थोपा-थोपा गरेर बाँच्नु ? कहिले त बाढी भएर, हुरी भएर बाँच्न मन लाग्छ।

धेरै पटक। मैले बार टेन्डरको तालिम लिएकी छु। मलाई सबै किसिमको रक्सीको स्वाद थाहा छ। धेरै पटक तीन पेग पिएर लडेकी छु। यति हो, त्यसबेला अर्थोक गर्न मन लाग्दैन। मेरो मन मिल्ने मान्छे काठमाडौंबाट धेरै टाढा भएकाले पनि त्यो अवसर जुरेको छैन।

त्यो त छ। प्रेममा चुम्बन पहिलो स्वीकृति हो। प्रेममा चुम्बन भनेको तिमी अघि बढ भनेर दिइएको ग्रिन सिग्नल हो। मैले त्यो सिग्नल दिइसके।